Erfgoedstichting SBCE laat de alarmbellen rinkelen. Verse scheuren in Gebouw 66. En alsof dat nog niet genoeg is, het Heemschut en de heer Reitsma hebben ook hun bezorgdheid geuit. Die scheuren zijn blijkbaar niet zomaar ontstaan. Een slappe veenlaag en getijden lijken roet in het eten te gooien. Daar komt bij dat er geen fatsoenlijke betonpalen onder de oude fundering zijn aangebracht. Een gemiste kans en een waarschuwing die genegeerd werd.

Nu denk je misschien: “Maar we hebben hier toch eerder over gehoord?” Inderdaad, dit is niet nieuw! In 2021 waren er al zorgen over de stabiliteit van Gebouw 66. Destijds werd gezegd: “Geen paniek!” Maar hier zijn we dan.

Even een trip down memory lane. We gaan terug naar die commissievergadering in 2019. Vragen, vragen en nog eens vragen over Gebouw 66. En weet je nog die opmerking van het CDA? Partijen die niet achter het college stonden werden “blaters” genoemd. Maar wat kregen we van het college? Veel beloftes, weinig feiten. En nu is het moment daar: de factuur wordt gepresenteerd.

Het grote vraagstuk: wie gaat dat betalen? GroenLinks en D’66 stapten vorig jaar in met de belofte dat er geen extra budget zou komen voor de verbouwing. Hoe gaan ze dat nu oplossen?

Het is duidelijk: Willemsoord verdient beter. Het verdient een visie, een doel en een helder plan. Geen politiek getouwtrek en zeker geen scheurende muren. Het is tijd voor duidelijkheid, transparantie en verantwoordelijkheid.

En misschien, heel misschien, moeten we eens goed nadenken over wat Willemsoord echt verdient.

Mart Coers